Een nieuwe functieomschrijving

Nieuwjaarsmorgen. Ik denk na over mijn functieomschrijving. Niet zozeer die van mijn werk als voorganger, maar die van mijn rol in het gezin. Die functieomschrijving is aan het veranderen en ik vind dat best een opgave.

De afgelopen twintig jaar stond in het teken van opvoeden. Met een brok in mijn keel kijk in naar de beduimelde functieomschrijving die me jarenlang houvast gaf: “voorlezer, snoetenpoetser, billenveger en veterstrikker”. Het is allemaal voorbijgegaan als een middag op het strand. Ik heb genoten, maar het is voorbij. De functieomschrijving die me zoveel plezier heeft gegeven kan in de prullenbak. 

Net als veel midlifers weet ik niet goed hoe ik me moet opstellen. Weemoed en verdriet van de periode die achter me ligt maken deel uit van mijn dagen. Ik verlies me in liedjes van Simon and Garfunkel:

“Hello darkness, my old friend
I’ve come to talk with you again
Because a vision softly creeping
Left its seeds while I was sleeping”

Midlifers schijnen het gevoel te hebben dat het allemaal voorbij is. Het leven is klaar en dat voelt leeg. Echt waar is dat natuurlijk niet. Het is de schimmige overgangsfase naar de tweede fase van je leven. Maar kennelijk moet je als midlifer door een dik, zwart gordijn voordat de eerste lichtstralen van dat nieuwe leven met die nieuwe functieomschrijving zich aandienen.

Ik las vanmorgen in Jesaja: 



Blijf niet staan bij wat eertijds is gebeurd,
laat het verleden nu rusten.
Zie, ik ga iets nieuws verrichten,
nu ontkiemt het – heb je het nog niet gemerkt?
Ik baan een weg door de woestijn,
maak rivieren in de wildernis.

Nee, als ik eerlijk ben heb ik daar nog niets van gemerkt, van dat nieuwe wat komt. er zit spinrag in mijn kop en spinrag en hoop gaan lastig samen. Toch klamp ik me vast aan deze tekst. Ja, ik wíl graag dat er iets nieuws komt! Een nieuwe, diepere spiritualiteit die voldoet voor die tweede helft van mijn aardse reis. Nieuwe acceptatie van een lijf wat ouder is geworden. Nieuwe acceptatie van minder mogelijkheden en een nieuwe functieomschrijving die laat zien dat ik er nog toe doe, dat ik er nog mag zijn, dat er voor mij nog een plek is in deze wereld.



De ragfijne en tot op de draad versleten spiritualiteit van mijn eerste levensfase moet van mijn schouders glijden en ik moet leren om een nieuwe manier van leven te omarmen en aan te trekken. Zover is het nog niet, maar Jesaja geeft me een klein vonkje hoop. En soms is dat net wat je nodig hebt.

Reacties uitgeschakeld voor Een nieuwe functieomschrijving

Comments are closed.