Ik woon weer in een dorp
Ik groeide op in een klein dorp onder de rook van Rotterdam: Bleiswijk. In de jaren tachtig woonden daar iets minder dan 10.000 zielen. Veel faciliteiten waren er niet, maar hoe klein het dorp ook was, er was openbaar vervoer wat keurig volgens een dienstregeling reed.
Sinds vijftien jaar woon ik in Woerden, een oude vestingstad uit het jaar kruik waar bijna 40.000 mensen resideren. Woerden heeft een station waardoor veel mensen die in Utrecht, Amsterdam of Rotterdam werken in Woerden kwamen wonen. Lekker wonen in het Groene Hart en snel in een grote stad.
Welnu, sinds een paar maanden heeft Woerden haar stadstatus verloren en is zij wederom een pittoresk lintdorp aan de Oude Rijn. Dat statusverlies heeft te maken met het opheffen van de dienstregeling van het lokale openbaar vervoer. Je kunt in ons lintdorp tegenwoordig niet meer spontaan op de bus stappen. Je moet gebruik maken van een zogenaamde belbus. De uitbater heeft er ook een flitsende naam voor bedacht: de SyntusFlex. Een naam die je het gevoel geeft dat het openbaar vervoer flexibeler is dan ooit.
Via een app of per telefoon kan men de FlexBus bestellen waarbij de oproeper rekening dient te houden met een uur vooraf reserveren. Toen ik laatst tijdens een apocalyptische moesson op de app van 9292.nl keek zag ik tot mijn vreugde dat ik mij per FlexBus zou kunnen laten vervoeren van Woerden station naar mijn rustige woonwijk. Maar dat bleek onjuist. Er kwam geen bus.
Ik besloot een wachtende buschauffeur te bevragen op de stand van zaken. U moet weten dat er vanaf station Woerden wel gewoon bussen rijden naar de rest van deze planeet. De man wees me op het belsysteem en toen ik aangaf daarmee bekend te zijn en verwees naar de app van 9292 rees de vijftiger furieus uit zijn zetel om een flink potje te gaan hullieën en jullieën. Wij – als bewoners van de stad – hadden dit op ons geweten. Als wij – de bewoners van de stad – vaker de bus zouden nemen binnen Woerden dan was het vervoer rendabel geweest en hoefde de arme onderneming de buslijnen niet noodgedwongen uit de vaart te nemen. Ik was te verbouwereerd om te antwoorden.
Vanmorgen daalde de moesson weer stevig neer uit de hemelse gewesten. In mijn duikerspak liet ik de honden uit en nadat ik onze viervoeters één voor één bij de voordeur had uitgewrongen, bleek dat onze dochters rond 7:50 uur de vriendelijke telefoniste van Syntus hadden gebeld met een noodoproep voor de FlexBus. De verbazing was groot toen ze hoorden dat de eerste FlexBus pas om 10:15 uur beschikbaar zou zijn. Kennelijk is de comfortabele minibus met wel acht plaatsen(!) inmiddels ingeruild voor paard en wagen.
Mocht u Woerden op de kaart zoeken, kijk dan niet naar een stervormig vestingstadje maar focus u op een klein streepje bij de A12 – daar ligt namelijk ons lintdorp. Inmiddels bereiken mij berichten dat de verkoop van wetsuits in het dorp explosief is gestegen. Dit zijn de gevolgen van het stellen van economische motieven boven zorg voor de burger.
1 Comment