Leren van Franciscus
In de media wordt er druk gespeculeerd over de tijd ná het virus. Zullen we echt veranderen, of blijft alles toch bij het oude? Schakelen we gewoon weer terug naar onze hypersnelle wereld nadat het virus is verdwenen of in ieder geval beteugeld? Niemand die het weet en alle speculaties geven vooral woorden aan de inschatting van de diverse auteurs.
Als er iets is wat we leren in deze crisis is dat we geen grip hebben op de tijden. Wie een controlfreak is, beleeft zowaar zware tijden. Nederig belijden we onze zwakheid en zaken die een paar weken geleden nog enorm belangrijk waren hebben een stevige devaluatie ondergaan.
Minder reizen
Op een zonnige zaterdag als vandaag was ik er normaal gesproken op uit getrokken. Lekker naar het strand, dagje Amsterdam of naar een mooi openlucht event. Maar dit zit er nu en vermoedelijk de komende maanden niet in. Ik heb serieus een korte rouwperiode gehad. Geen concerten, voetbalwedstrijden, kerkdiensten of een avondje met een vriend maar de kroeg. Inmiddels lijk ik gewend en ontdek ik iets vreemds.
Ik heb veel minder nodig dan ik dacht. Of sterker gezegd: ik was te vaak ‘on the move’ wat mijn reflectieve aard danig in de weg stond. Nu ik ben teruggeworpen op een klein stukje aarde waarbij mijn Europese reizen geannuleerd zijn en de vakantie van 2020 zo goed als zeker ook in de achtertuin moet worden doorgebracht, begin ik wortel te schieten in mijn eigen buurt.
De kleine, gewone dingen
Ik besteed erg veel aandacht aan het verzorgen van de tuin, ik wied het onkruid in de brandgang achter ons huis en neem direct het onkruid van de buren mee terwijl ik voor hen bid. De langgezochte en soms beleefde contemplatie lijkt zowaar een gewoon onderdeel van mijn leven te zijn geworden. Ik geniet van de gesprekjes met de buren, doe alles lopend en lijk daardoor te floreren.
Ik bestudeer het leven van Franciscus van Assisi en spreek met vrienden over ‘je genoeg bereiken’. Met anderen ontstaan soms discussies over een economie van genoeg waar ik regelmatig mijn zelf gekaatste bal terugkrijg. Hoewel ik geen enkele grip heb op het leven en of er na de coronacrisis een nieuwe wereld zal ontstaan, ik besef meer dan ooit dat mijn wereld wel degelijk kan veranderen.
Twee Franciscussen
Ik wil de komende weken leren van Franciscus van Assisi en van diens naamgenoot Paus Franciscus. Mensen die niet alleen woorden gaven aan de noodzakelijke verandering maar deze ook in daden wisten om te zetten. De sleutel tot verandering ligt volgens mij ten diepste niet bij de politiek, niet bij het type economie wat we kiezen, noch bij de opniniemakers, maar die sleutel ligt in jouw en mijn handen.
De komende tijd wil ik mijn gedachten over de keuzes van deze twee Franciscussen (die zij deden als navolger van Christus) eens proberen te verwoorden om zo wat kaders te schetsen rondom mijn zoektocht naar een nieuwe wereld. Reageer daar gerust op als medezoeker, waarbij ik wil opmerken dat ik vooral denk als pastor en niet als econoom.
8 Comments